• Gebogen zij voor de wereldleraar Jagadgoeroe Shankaraachaarya, die meer dan 1200 jaar geleden leefde. Zijn ongelooflijke levensloop kwam tot een einde in zijn tweeëndertigste jaar, maar wat hij in die korte tijdspanne verwezenlijkte is bovenmenselijk.

Dit was mogelijk, omdat hij vroeg begon. Hij was op zijn negende reeds op het grote pad van de Zelfverwerkelijking en Godbewustzijn. Van zijn negende tot zijn zestiende was hij verdiept in meditatie en communiceerde hij met de Kosmische Werkelijkheid. Van zijn zestiende tot zijn tweeëndertigste bereisde hij heel India en legde hij alle opponenten het zwijgen op. Hij ontzenuwde hun verwarde filosofieën en maakte een einde aan hun verwerpelijke pogingen om het Allerhoogste te bereiken.

Je kunt de Hoogste Werkelijkheid niet bereiken met op het lichaam gebaseerde disciplines. Het is zoals beweren: “Ik wil vliegen, maar ik wil niet dat mijn voeten loskomen van de aarde.” Beide gaan niet samen. Hij zei dan ook: “Dit is nonsens. Het is ofwel bijgeloof of schijnheiligheid. Je wil niet loskomen van je verlangen naar genot en je wil dan ook je streven naar een hogere ervaring baseren op systemen die gebruik maken van zintuiglijke ervaringen. Laat dit alles los!”

• Hij toonde aan hoe ze mensen misleidden en hij sloopte hun façade. Hij zuiverde het veld van hindoe religieuze saadhanaa (oefening). Hij schreef ook commentaren op de Oepanishads, de Brahma Soetras en de Shriemad Bhagavad Gietaa, alsook vele andere werken, zoals Aatma Bodha, Tattva Bodha, Aparokshaanoebhoeti, Vivekachoedaamani en vele andere.

De kroon en glorie van zijn werk was dat hij de sluizen opende van de zaligheid die in iedereen verborgen is. De poort wordt geblokkeerd door de mythe van het ego dat we “ik” noemen”. Het laat niet toe dat de innerlijke zaligheid zich manifesteert. Maar hij koos voor een totaal andere benadering om het “ik” uit te schakelen. Hij probeerde niet het te ontwortelen of uit te roeien. Hij koos voor een totaal andere benadering. Hij schudde je dooreen, maakte je wakker en zei: “Kijk, er is niet zoiets als dit kleine ‘ik’. Het bestaat niet. Hoe kun jij, een schitterend centrum van Goddelijke Bewustzijn, ooit deze blunder begaan van te denken dat je wordt gebonden door iets dat niet bestaat? Absurd, belachelijk, je moest je schamen. Sta op! Er is slechts één Bewustzijn. Dit bewustzijn van “Ik ben zus en zo,” bestaat niet.

• Hij blies de mythe op en zei: “Jievobrahmaiva naaparah. De individuele ziel is niet verschillend van dat Absolute.” Dit zogenoemde afzonderlijke “ik” bestaat niet. Wat wel bestaat is Brahman-bewustzijn en Brahman-bewustzijn alleen. Dat alleen bestaat. Dat alleen zegeviert. Open je ogen. Wees je bewust van dit ene ding dat is. Waarom beeld je je de aanwezigheid in van iets anders, een niet-bestaand iets dat vele problemen met zich meebrengt? Er is geen probleem. Bevestig, benadruk Brahman-bewustzijn, Satchidaananda (Bestaan-Bewustzijn-Zaligheid).

Dit was het unieke ding dat hij gaf, een onmiddellijke transformatie van het foutieve bewustzijn door de begrenzende factor te ontmaskeren als een onbestaande mythe. Hij zei: “Gij zijt Dat. Ontken de mythe, maar verlies je tijd en energie niet door ze te blijven ontkennen. Ontken ze één keer. En gedaan! Maak er een einde aan en bevestig je Brahman-bewustzijn: Aham Brahmaasmi.” Dat is het enige dat moet worden gedaan. Bevestig wat je echt bent.

Aldus gaf hij een positieve, creatieve, dynamische benadering van het Goddelijke Bewustzijn. Het is een voorrecht aan hem te denken, over hem te spreken, over hem meer te weten te komen en je bewustzijn te verheffen tot de staat van je Hoogste Zelf. Moge de genade van de Allerhoogste, de zegeningen van de Heilige Meester en van Jagadgoeroe Aadi Shankaraachaarya je in staat stellen dit sluimerend bewustzijn op te wekken en altijd te verblijven in die Goddelijke Staat.